rynḱ (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) archit. rynek[1]
- (1.2) hist. rynek
- (1.3) hand. rynek (plac handlowy)
- (1.4) ekon. rynek
- odmiana:
- (1.1-4) lp rynḱ; lm rynḱ
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. rynla n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- swn. ring < prazachgerm. *hring < pragerm. *hringaz.
- por. ang. ring, duń. ring, niderl. ring, niem. Ring, śląski Ring, szw. ring
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 306.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.