robotyka (język polski)

wymowa:

IPA: [rɔˈbɔtɨka], AS: [robotyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauka zajmująca się projektowaniem i zastosowaniem robotów, ich mechaniką i sterowaniem; zob. też robotyka w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	robotyka
dopełniacz	robotyki
celownik	robotyce
biernik	robotykę
narzędnik	robotyką
miejscownik	robotyce
wołacz	robotyko

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. robot m

przym. robotyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) robotics
• arabski: (1.1) إنسالية ż
• baskijski: (1.1) robotika
• bośniacki: (1.1) robotika ż
• bułgarski: (1.1) роботика ż
• czeski: (1.1) robotika ż
• francuski: (1.1) robotique
• hiszpański: (1.1) robótica ż
• japoński: (1.1) ロボット工学 (ロボットこうがく)
• niemiecki: (1.1) Robotik ż
• nowogrecki: (1.1) ρομποτική ż
• portugalski: (1.1) robótica ż
• rosyjski: (1.1) робототехника ż
• turecki: (1.1) robotik
• ukraiński: (1.1) робототехніка ż

źródła: