raszplować (język polski)

ktoś raszpluje (1.1)
wymowa:
IPA: [raʃˈplɔvaʨ̑], AS: [rašplovać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) obrabiać materiał raszplą (tarnikiem)
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. raszplowanie n, raszpla ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.