raban (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrabãn], AS: [rabãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. awantura pełna wrzasku
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) narobić rabanu / podnieść raban / robić raban
- synonimy:
- (1.1) awantura, chaos, draka, granda, harmider, hałas, wrzask
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. rabanić się
- rzecz. rabanik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
raban (język staro-wysoko-niemiecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) ornit. kruk
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pragerm. *hrabnaz
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.