rök (język szwedzki)
rök (1.1)
- wymowa:
- [rö:k]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) dym[1]
- odmiana:
- (1.1) en rök, röken, rökar, rökarna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rökmoln
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. röka
- rzecz. rökning, rökelse, rökare, rökeri
- przym. rökig, rökfri
- związki frazeologiczne:
- (1.1) gå upp i rök • ingen rök utan eld
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 400.
rök (język wilamowski)
rök (1.1)
rök (1.2)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) suknia[1]
- (1.2) spódnica[1]
- (1.3) marynarka
- odmiana:
- (1.1-2) lp rök; lm rek
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kłaed
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ubrania
- źródła:
- 1 2
Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 309,310.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.