récalcitrant (język francuski)
- wymowa:
- IPA: [ʁe.kal.si.tʁɑ̃] m; IPA: [ʁe.kal.si.tʁɑ̃t] ż
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) krnąbrny, oporny[1]
- odmiana:
- (1.1) lp récalcitrant m, récalcitrante ż; lm récalcitrants m, récalcitrantes ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) désobéissant, entêté, indocile, insubordonné, rebelle, rétif, têtu[2], opiniâtre, regimbant, revêche, révolté, vicieux[3]
- antonimy:
- (1.1) docile, obéissant[2]
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. recalcitrans, recalcitrantis[2]
- uwagi:
- zobacz też: Indeks: Francuski - Cechy charakteru
- źródła:
- ↑ Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
- 1 2 3
The Free Dictionary by Farlex. - ↑ Dictionnaire de la langue française sur linternaute.com.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.