pukiel (język polski)

pukle (1.1)
pukiel (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈpucɛl], AS: [puḱel], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pasmo pofalowanych włosów
(1.2) ścięte pasemko włosów
(1.3) daw. wypukła ozdoba nabita np. na zbroi[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. pukielek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. pukla < niem. Buckel[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „pukiel” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.