plikt (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) obowiązek
odmiana:
(1.1) en plikt, plikten, plikter, pliktene lub ei plikt, plikta, plikter, pliktene
przykłady:
(1.1) Foreldrene har plikt til å oppdra barna sine.Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

plikt (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) obowiązek[1]
odmiana:
(1.1) en plikt, plikten, plikter, plikterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) skolplikt
synonimy:
(1.1) åliggande
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.