pleșuv (język rumuński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) łysy, wyłysiały[1][2]
- (1.2) o terenie, drzewach itp. pozbawiony roślinności, obnażony, łysy, nagi[1]
- odmiana:
- (1.1-2) lp m pleșuv, ż pleșuvă; lm m pleșuvi, ż pleșuve
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) munți pleșuvi → łyse góry[1]
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- cs. плѣшивъ (plěšivъ)[2] → łysy[3]
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 3 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
- 1 2 Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 209.
- ↑ Hasło „плѣшивъ” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 578.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.