planka (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
czasownik nieprzechodni
- (2.1) pot. wślizgiwać się bez opłaty (zwykle na teren ogrodzony, często przeskakując jakieś zagrody)
czasownik przechodni
- (3.1) pot. ściągać, kopiować, kalkować, zżynać, odpisywać, popełniać plagiat; (oryginalnie: odrysowywać na desce rysunkowej)
- odmiana:
- (1.1) en planka, plankan, plankor, plankorna
- (2-3) att planka, plankar, plankade, plankat, planka! ; pres. part. plankande, perf. part. plankad
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tjock bräda
- (2.1) smita in
- (3.1) plagiera, kopiera, skriva av
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. plankande, plankning
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.