pallor (język angielski)

wymowa:
amer. IPA: /ˈpæl.ɚ/ wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik policzalny lub niepoliczalny

(1.1) bladość
odmiana:
(1.1) lp pallor; lm pallors
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.franc. palor < łac. pallor < łac. palleo
uwagi:
(1.1) inna pisownia pallour
źródła:

pallor (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bladość[1]
(1.2) obawa, trwoga
odmiana:
(1) pallor, ~oris (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. palleo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. palleo + -or; źródłosłów dla ang. pallor, franc. pâleur, hiszp. palor, port. bolor, port. palor, wł. pallore
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „pallor” w: Słownik łacińsko-polski, red. nauk. Józef Korpanty, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-7195-472-7, s. 448.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.