ortolano (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /or.to.'la.no/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) ogrodnik
- (1.2) sprzedawca jarzyn
- (1.3) ornit. Emberiza hortulana[1], ortolan, trznadel ortolan
przymiotnik
- (2.1) rzad. warzywny, ogrodowy
- odmiana:
- (1.1-3) lp ortolano; lm ortolani
- (2.1) lp ortolano m, ortolana ż; lm ortolani m, ortolane ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) fruttivendolo, erbaiolo, erbivendolo
- (2.1) ortense
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ortaggio m, ortaglia ż, orto m
- przym. ortense
- związki frazeologiczne:
- can dell'ortolano non mangia la lattuga en non lascia mangier agli altri → pies na sianie leży, sam go nie je, a krowie nie da
- etymologia:
- uwagi:
- (1.3) zobacz też: Indeks:Włoski - Ptaki
- źródła:
- ↑ Hasło „Emberiza hortulana” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.