ordnen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔʁdnən] IPA: [ˈɔʁdnətə] IPA: [ɡəˈʔɔʁdnət]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) układać, ułożyć, porządkować, uporządkować
- odmiana:
- (1.1)[1] ordnen (ordnet), ordnete, geordnet (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ordnen n, Ordnung ż, Ordner m, Ordnerin ż
- przym. geordnet
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: ordnen • abordnen • anordnen • beiordnen • einordnen • umordnen • unterordnen • überordnen • verordnen • zuordnen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.