einordnen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈaɪ̯nʔɔʁdnən] IPA: [ʔɔʁdnətə ˈaɪ̯n] IPA: [ˈaɪ̯nɡəʔɔʁdnət]
-
- znaczenia:
czasownik słaby, rozdzielnie złożony
- (1.1) porządkować, przyporządkować, klasyfikować, sortować
- (1.2) zaliczać, zaliczyć
- odmiana:
- (1.1-2)[1] einordnen (ordnet ein), ordnete ein, eingeordnet (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Einordnen n, Einordnung ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: ordnen • abordnen • anordnen • beiordnen • einordnen • umordnen • unterordnen • überordnen • verordnen • zuordnen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.