obduktion (język duński)
obduktion (1.1)
- wymowa:
- Dania: [ɔbdugˈsjoˀn]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) med. praw. obdukcja, autopsja, sekcja zwłok
- odmiana:
- (1.1) en obduktion, obduktionen, obduktioner, obduktionerne
- przykłady:
- (1.1) En hastig obduktion bekræftede, at ofret var blevet kvalt. → Pospieszna obdukcja potwierdziła, że ofiara została uduszona.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) autopsi
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obducent
- czas. obducere
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
obduktion (język szwedzki)
obduktion (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) autopsja, sekcja zwłok
- odmiana:
- (1.1) en obduktion, obduktionen, obduktioner, obduktionerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.