noroi (język rumuński)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) błoto, muł[1][2]
- odmiana:
- (1.1) lp noroi; lm noroaie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- împroșca cu noroi = zvârli cu noroi → obrzucać błotem[1]
- etymologia:
- por. cs. нарой (naroj)[2] → napływ, pęd[3]
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
- 1 2
Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 186. - ↑ Hasło „нарой” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 411.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.