niedoskonały (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niepozbawiony wad; posiadający słabe strony

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ułomny, wadliwy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niedoskonałość ż

przysł. niedoskonale

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie- + doskonały

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) imperfect
• arabski: (1.1) ناقص (nāqiṣ)
• bułgarski: (1.1) несъвършен
• chiński standardowy: (1.1) 不完善 (bù wánshàn)
• chorwacki: (1.1) nesavršen
• czeski: (1.1) nedokonalý
• estoński: (1.1) ebatäiuslik
• fiński: (1.1) epätäydellinen
• francuski: (1.1) imparfait
• hiszpański: (1.1) imperfecto
• japoński: (1.1) 不完全な
• kataloński: (1.1) imperfecte
• koreański: (1.1) 불완전하다
• litewski: (1.1) netobulas
• łaciński: (1.1) imperfectus
• łotewski: (1.1) nepilnīgs
• niderlandzki: (1.1) imperfect
• niemiecki: (1.1) unvollkommen
• norweski (bokmål): (1.1) ufullkommen
• nowogrecki: (1.1) ατελής
• portugalski: (1.1) imperfeito
• rosyjski: (1.1) несовершенный
• rumuński: (1.1) imperfect
• serbski: (1.1) несавршен (nesavršen)
• słowacki: (1.1) nedokonalý
• słoweński: (1.1) pomanjkljiv
• szwedzki: (1.1) bristfällig, ofullkomlig
• turecki: (1.1) eksik, kusurlu
• ukraiński: (1.1) недосконалий
• węgierski: (1.1) tökéletlen
• wietnamski: (1.1) không hoàn hảo
• włoski: (1.1) imperfetto

źródła: