mruczenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od mruczeć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik mruczenie dopełniacz mruczenia celownik mruczeniu biernik mruczenie narzędnik mruczeniem miejscownik mruczeniu wołacz mruczenie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. mruczeć ndk., mruknąć dk.
- rzecz. mruknięcie n, Mruczek m, mrukliwość ż
- wykrz. mrrr
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) мъркане n
- francuski: (1.1) murmure
- interlingua: (1.1) murmure
- niemiecki: (1.1) Gemurmel n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.