münden (język niemiecki)
- wymowa:
-
- IPA: [ˈmʏndn̩] IPA: [ˈmʏndətə] IPA: [ɡəˈmʏndət]
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) uchodzić, ujść, wpływać, wpłynąć (np. rzeka)
- (1.2) dochodzić, dojść, kończyć się, zakończyć się (np. ulica)
- (1.3) doprowadzać, doprowadzić, kończyć się, zakończyć się (np. dyskusja)
- odmiana:
- (1.1-3)[1] münd|en (mündet), mündete, gemündet (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Mündung ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: münden • ausmünden • einmünden
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.