legitimate (język angielski)

wymowa:
IPA: /lɪˈdʒɪtɪmət/
​ ​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) słuszny, uzasadniony (np. argument, decyzja), zasadny (np. odmowa, rozumowanie)[1]
(1.2) zgodny z prawem, legalny (np. czyn, transakcja, rząd), prawowity (np. opiekun, właściciel)[1]
(1.3) teatr. prawdziwy (np. dramat, teatr), w odróżnieniu od pantomimy, teatru kukiełkowego[1]

czasownik przechodni

(2.1) praw. uprawniać, prawnie uzasadniać
(2.2) praw. legalizować
odmiana:
(1.1-3) st. wyższy more legitimate; st. najwyższy most legitimate
(2.1-2) legitimate, legitimated, legitimated, legitimates, legitimating
przykłady:
(1.1) It is legitimate for me to ask this question, so answer it now! → Mam prawo zadać to pytanie, więc odpowiedz na nie natychmiast!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) legitimize
antonimy:
(1.1-3) illegitimate
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. legitimacy, legit, legitimation
przysł. legitimately, illegitimately
czas. legitimize
przym. illegitimate, legit
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 Hasło „legitimate” w: Wielki słownik angielsko-polski, praca zbiorowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, ISBN 978-83-01-13708-3, s. 675.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.