lacedemoński (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌlaʦ̑ɛdɛ̃ˈmɔ̃j̃sʲci], AS: [lacedẽmõĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z Lacedemonem, dotyczący Lacedemonu lub Lacedemończyków
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik lacedemoński lacedemońska lacedemońskie lacedemońscy lacedemońskie dopełniacz lacedemońskiego lacedemońskiej lacedemońskiego lacedemońskich celownik lacedemońskiemu lacedemońskiej lacedemońskiemu lacedemońskim biernik lacedemońskiego lacedemoński lacedemońską lacedemońskie lacedemońskich lacedemońskie narzędnik lacedemońskim lacedemońską lacedemońskim lacedemońskimi miejscownik lacedemońskim lacedemońskiej lacedemońskim lacedemońskich wołacz lacedemoński lacedemońska lacedemońskie lacedemońscy lacedemońskie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Lacedemon m, Lacedemończyk m, Lacedemonka ż, lacedemońskość ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) lacédémonien
- rosyjski: (1.1) лакедемонский
- starogrecki: (1.1) Λακεδαιμόνιος
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.