kuppeln (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈkʊpl̩n]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) techn. kolej. mot. sprzęgać, sprzęgnąć, łączyć, połączyć
- (1.2) mot. włączać sprzęgło, włączyć sprzęgło, przełączać sprzęgło, przełączyć sprzęgło
- (1.3) swatać, wyswatać, zeswatać
- odmiana:
- (1.1-3)[1] kuppel|n (kuppelt), kuppelte, gekuppelt (sein)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kuppeln n, Kuppelung ż, Kupplung ż, Kuppelei ż, Kuppler m, Kupplerin ż
- przym. kupplerisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: kuppeln • abkuppeln • ankuppeln • auskuppeln • einkuppeln • entkuppeln • verkuppeln
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.