verkuppeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [fɛɐ̯ˈkʊpl̩n] ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zeswatać

odmiana:

(1.1)^[1] verkuppel|n (verkuppelt), verkuppelte, verkuppelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Verkuppeln n, Verkuppelung ż, Verkupplung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kuppeln • abkuppeln • ankuppeln • auskuppeln • einkuppeln • entkuppeln • verkuppeln

źródła: