kulać (język polski)

wymowa:
, IPA: [ˈkulaʨ̑], AS: [kulać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) posuwać, toczyć coś okrągłego, turlać

czasownik zwrotny kulać się

(2.1) toczyć się, turlać się
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Dziewczynka kulała piłkę.
(2.1) Piłka kulała się chodnikiem.
(2.1) Dzieci kulały się po trawie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kulki nmos, kula ż, kulka ż, kulanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.