kosmogoniczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z kosmogonią, dotyczący kosmogonii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kosmogoniczny		kosmogoniczna	kosmogoniczne	kosmogoniczni	kosmogoniczne
dopełniacz	kosmogonicznego		kosmogonicznej	kosmogonicznego	kosmogonicznych
celownik	kosmogonicznemu		kosmogonicznej	kosmogonicznemu	kosmogonicznym
biernik	kosmogonicznego	kosmogoniczny	kosmogoniczną	kosmogoniczne	kosmogonicznych	kosmogoniczne
narzędnik	kosmogonicznym		kosmogoniczną	kosmogonicznym	kosmogonicznymi
miejscownik	kosmogonicznym		kosmogonicznej	kosmogonicznym	kosmogonicznych
wołacz	kosmogoniczny		kosmogoniczna	kosmogoniczne	kosmogoniczni	kosmogoniczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosmita mos, kosmogonia ż

przysł. kosmogonicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kosmogonia + -iczny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cosmogonic, cosmogonical
• białoruski: (1.1) касмаганічны
• bułgarski: (1.1) космогоничен
• estoński: (1.1) kosmogooniline
• francuski: (1.1) cosmogonique
• hiszpański: (1.1) cosmogónico
• interlingua: (1.1) cosmogonic
• nowogrecki: (1.1) κοσμογονικός
• rosyjski: (1.1) космогонический
• słowacki: (1.1) kozmogonický
• ukraiński: (1.1) космогонічний
• węgierski: (1.1) kozmogóniai
• włoski: (1.1) cosmogonico

źródła: