klamár (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) kłamca, kłamczuch, łgarz[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klam m, klamanie n, klamstvo n, klamlivosť ż, klamnosť ż
- forma żeńska klamárka ż
- czas. klamať ndk., oklamať dk., oklamať sa dk., naklamať dk., naklamať sa dk., sklamať dk., sklamať sa dk., zaklamať dk.
- przym. klamársky, klamlivý, klamný
- przysł. klamlivo, klamne
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.