keratyna (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɛraˈtɨ̃na], AS: [keratỹna], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. białko występujące w rogach, włosach, paznokciach; zob. też keratyna w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wszystkożerne karaczany wschodnie są jednymi z niewielu zwierząt zdolnymi do strawienia keratyny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. keratynowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) keratina
• hiszpański: (1.1) queratina ż
• kataloński: (1.1) ceratina ż
• nowogrecki: (1.1) κερατίνη ż

źródła: