karnawałować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌkarnavaˈwɔvaʨ̑], AS: [karnavau̯ovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik

(1.1) rzad. bawić się w czasie trwania karnawału[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karnawałowanie n, karnawał, karnawałowicz
przym. karnawałowy
czas. nakarnawałować się, przekarnawałować, rozkarnawałować się
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Karnawał w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 266.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.