kantować (język polski)

wymowa:

​, IPA: [kãnˈtɔvaʨ̑], AS: [kãntovać], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wykantować)

(1.1) oszukać

czasownik zwrotny niedokonany kantować się (dk. wykantować się)

(2.1) pot. oszukiwać się wzajemnie

czasownik zwrotny niedokonany kantować się

(3.1) reg. pozn. pchać się

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		kantować
czas teraźniejszy		kantuję	kantujesz	kantuje	kantujemy	kantujecie	kantują
czas przeszły	m	kantowałem	kantowałeś	kantował	kantowaliśmy	kantowaliście	kantowali
	ż	kantowałam	kantowałaś	kantowała	kantowałyśmy	kantowałyście	kantowały
	n	kantowałom	kantowałoś	kantowało
tryb rozkazujący		niech kantuję	kantuj	niech kantuje	kantujmy	kantujcie	niech kantują
pozostałe formy czas przyszły m będę kantował, będę kantować będziesz kantował, będziesz kantować będzie kantował, będzie kantować będziemy kantowali, będziemy kantować będziecie kantowali, będziecie kantować będą kantowali, będą kantować ż będę kantowała, będę kantować będziesz kantowała, będziesz kantować będzie kantowała, będzie kantować będziemy kantowały, będziemy kantować będziecie kantowały, będziecie kantować będą kantowały, będą kantować n będę kantowało, będę kantować będziesz kantowało, będziesz kantować będzie kantowało, będzie kantować czas zaprzeszły m kantowałem był kantowałeś był kantował był kantowaliśmy byli kantowaliście byli kantowali byli ż kantowałam była kantowałaś była kantowała była kantowałyśmy były kantowałyście były kantowały były n kantowałom było kantowałoś było kantowało było forma bezosobowa czasu przeszłego kantowano tryb przypuszczający m kantowałbym, byłbym kantował kantowałbyś, byłbyś kantował kantowałby, byłby kantował kantowalibyśmy, bylibyśmy kantowali kantowalibyście, bylibyście kantowali kantowaliby, byliby kantowali ż kantowałabym, byłabym kantowała kantowałabyś, byłabyś kantowała kantowałaby, byłaby kantowała kantowałybyśmy, byłybyśmy kantowały kantowałybyście, byłybyście kantowały kantowałyby, byłyby kantowały n kantowałobym, byłobym kantowało kantowałobyś, byłobyś kantowało kantowałoby, byłoby kantowało imiesłów przymiotnikowy czynny m kantujący, niekantujący ż kantująca, niekantująca kantujące, niekantujące n kantujące, niekantujące imiesłów przymiotnikowy bierny m kantowany, niekantowany kantowani, niekantowani ż kantowana, niekantowana kantowane, niekantowane n kantowane, niekantowane imiesłów przysłówkowy współczesny kantując, nie kantując rzeczownik odczasownikowy kantowanie, niekantowanie

(2.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		kantować się
czas teraźniejszy		kantuję się	kantujesz się	kantuje się	kantujemy się	kantujecie się	kantują się
czas przeszły	m	kantowałem się	kantowałeś się	kantował się	kantowaliśmy się	kantowaliście się	kantowali się
	ż	kantowałam się	kantowałaś się	kantowała się	kantowałyśmy się	kantowałyście się	kantowały się
	n	kantowałom się	kantowałoś się	kantowało się
tryb rozkazujący		niech się kantuję	kantuj się	niech się kantuje	kantujmy się	kantujcie się	niech się kantują
pozostałe formy czas przyszły m będę się kantował, będę się kantować będziesz się kantował, będziesz się kantować będzie się kantował, będzie się kantować będziemy się kantowali, będziemy się kantować będziecie się kantowali, będziecie się kantować będą się kantowali, będą się kantować ż będę się kantowała, będę się kantować będziesz się kantowała, będziesz się kantować będzie się kantowała, będzie się kantować będziemy się kantowały, będziemy się kantować będziecie się kantowały, będziecie się kantować będą się kantowały, będą się kantować n będę się kantowało, będę się kantować będziesz się kantowało, będziesz się kantować będzie się kantowało, będzie się kantować czas zaprzeszły m kantowałem się był kantowałeś się był kantował się był kantowaliśmy się byli kantowaliście się byli kantowali się byli ż kantowałam się była kantowałaś się była kantowała się była kantowałyśmy się były kantowałyście się były kantowały się były n kantowałom się było kantowałoś się było kantowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego kantowano się tryb przypuszczający m kantowałbym się, byłbym się kantował kantowałbyś się, byłbyś się kantował kantowałby się, byłby się kantował kantowalibyśmy się, bylibyśmy się kantowali kantowalibyście się, bylibyście się kantowali kantowaliby się, byliby się kantowali ż kantowałabym się, byłabym się kantowała kantowałabyś się, byłabyś się kantowała kantowałaby się, byłaby się kantowała kantowałybyśmy się, byłybyśmy się kantowały kantowałybyście się, byłybyście się kantowały kantowałyby się, byłyby się kantowały n kantowałobym się, byłobym się kantowało kantowałobyś się, byłobyś się kantowało kantowałoby się, byłoby się kantowało imiesłów przymiotnikowy czynny m kantujący się, niekantujący się ż kantująca się, niekantująca się kantujące się, niekantujące się n kantujące się, niekantujące się imiesłów przymiotnikowy bierny m kantowany, niekantowany kantowani, niekantowani ż kantowana, niekantowana kantowane, niekantowane n kantowane, niekantowane imiesłów przysłówkowy współczesny kantując się, nie kantując się rzeczownik odczasownikowy kantowanie się, niekantowanie się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(3.1) kantolić się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kanciasty

rzecz. kant mrz, kantowanie n, kantownik mos/mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: oszukiwać

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: oszukiwać się

(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pchać się

źródła: