kaeim (język wilamowski)

kaeim (1.1)
kaeima (1.1)
kaeima (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
kȧjm • kaojm
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. kiełek, zarodek[1]
(1.2) spoż. kulin. kiełek[1]
odmiana:
(1.1) lp kaeim; lm kaeima
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. kaeima
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Keim
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 290.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.