Keim (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [kaɪ̯m], lm IPA: [ˈkaɪ̯mə] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zarodek

(1.2) zarazek

odmiana:

(1.1-2) lp der Keim, Keim(e)s, Keim(e), Keim; lm Keime, Keime, Keimen, Keime

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. keimen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: