kȧjł (język wilamowski)
kȧjł (1.1)
kȧjł (1.3)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) fiz. klin[1]
- (1.2) pot. kieliszek wódki[1]
- (1.3) klin (kawałek tkaniny w kształcie trójkąta)
- odmiana:
- (1.1-3) lp kȧjł; lm kȧjłn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kȧjła
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- por. niem. Keil
- uwagi:
- źródła:
- 1 2
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 216.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.