juŋk (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
jung
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) młody[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) āłt
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. juŋkfer m, juŋkferyn ż, juŋkver m, juŋkveryn ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. junc < swn. jung < prazachgerm. *jung < pragerm. *jungaz < praindoeur. *h₂yuh₁n̥ḱós. por. niderl. jong, niem. jung, ang. young, duń. ung
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 213.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.