izvor (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) źródło
- odmiana:
- (1.1) lp izvor, izvora, izvoru, izvor, izvorom, izvoru, izvore; lm izvori, izvora, izvorima, izvore, izvorima, izvorima, izvori
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. izvirati
- przym. izvorni
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
izvor (język rumuński)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) źródło (wody)[1][2]
- (1.2) strumień[2]
- (1.3) przen. źródło, początek[1][2]
- odmiana:
- (1.1-3) lp izvor; lm izvoare
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. izvorî
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- cs. изворъ (izvorъ)[2] → źródło[3]
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
- 1 2 3 4
Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 158. - ↑ Hasło „изворъ” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 242.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.