ire (język angielski)

wymowa:
wymowa amerykańska
amer. IPA: /aɪɹ/
bryt. IPA: /aɪ.ə(ɹ)/
znaczenia:

rzeczownik niepoliczalny

(1.1) książk. gniew
odmiana:
(1.1) lp ire; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fury, wrath
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. irascibility, irascibleness, irateness
przym. irascible, irate, ireful
przysł. irascibly, irately
związki frazeologiczne:
etymologia:
średnioang. ire < st.franc. ire < łac. īra[1]
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ire” w: Middle English Dictionary, red. Frances McSparran i in., University of Michigan Library, Ann Arbor 2000‒2018.

ire (język francuski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. książk. gniew
odmiana:
(1.1) lp ire; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) colère, courroux
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.franc. ire < łac. īra[1]
uwagi:
źródła:

ire (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) infinitivus praesentis od: eo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ire (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Irlandczyk
odmiana:
(1.1) en ire, iren, irer, irene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) irlender, irlending
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. Irland
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.