instrumentariuszka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩw̃strũmɛ̃ntarʲˈjuʃka], AS: [ĩũ̯strũmẽntarʹi ̯uška], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pielęgniarka asystująca przy operacji, pomagająca przy jej przygotowaniu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. instrument m, instrumencik m, instrumentacja ż, instrumentalista m, instrumentalistka ż, instrumentarium n, instrumentalizm m, instrumentalizacja ż, instrumentalizowanie n, zinstrumentalizowanie n

forma męska instrumentariusz m

czas. zinstrumentalizować dk., instrumentalizować ndk.

przym. instrumentalny, instrumentacyjny, instrumentalnie

przysł. instrumentalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) scrub nurse
• włoski: (1.1) ferrista ż

źródła: