innig

innig (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der innige ein inniger inniger	die innige eine innige innige	das innige ein inniges inniges	die innigen innigen innige
Gen.	słaba mieszana mocna	des innigen eines innigen innigen	der innigen einer innigen inniger	des innigen eines innigen innigen	der innigen innigen inniger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem innigen einem innigen innigem	der innigen einer innigen inniger	dem innigen einem innigen innigem	den innigen innigen innigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den innigen einen innigen innigen	die innige eine innige innige	das innige ein inniges inniges	die innigen innigen innige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Innigkeit ż

przym. iniglich

przyim. in

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.