hellblau

hellblau (język niemiecki)

hellblau (1.1)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der hellblaue ein hellblauer hellblauer	die hellblaue eine hellblaue hellblaue	das hellblaue ein hellblaues hellblaues	die hellblauen hellblauen hellblaue
Gen.	słaba mieszana mocna	des hellblauen eines hellblauen hellblauen	der hellblauen einer hellblauen hellblauer	des hellblauen eines hellblauen hellblauen	der hellblauen hellblauen hellblauer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem hellblauen einem hellblauen hellblauem	der hellblauen einer hellblauen hellblauer	dem hellblauen einem hellblauen hellblauem	den hellblauen hellblauen hellblauen
Akk.	słaba mieszana mocna	den hellblauen einen hellblauen hellblauen	die hellblaue eine hellblaue hellblaue	das hellblaue ein hellblaues hellblaues	die hellblauen hellblauen hellblaue

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) dunkelblau

hiperonimy:

(1.1) Farbe, blau

hiponimy:

(1.1) azurblau, himmelblau, mazarinblau

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Niemiecki - Kolory

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.