gelb (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [gɛlp]

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) żółty

w funkcji przysłówka^[1]

(2.1) żółto

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der gelbe ein gelber gelber	die gelbe eine gelbe gelbe	das gelbe ein gelbes gelbes	die gelben gelben gelbe
Gen.	słaba mieszana mocna	des gelben eines gelben gelben	der gelben einer gelben gelber	des gelben eines gelben gelben	der gelben gelben gelber
Dat.	słaba mieszana mocna	dem gelben einem gelben gelbem	der gelben einer gelben gelber	dem gelben einem gelben gelbem	den gelben gelben gelben
Akk.	słaba mieszana mocna	den gelben einen gelben gelben	die gelbe eine gelbe gelbe	das gelbe ein gelbes gelbes	die gelben gelben gelbe

przykłady:

(1.1) Im Herbst sind die Blätter gelb. → Jesienią liście są żółte.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gelbe Karte • gelbes Licht

synonimy:

(1.1) reg. gehl

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Farbe

hiponimy:

(1.1) dunkelgelb, podn. falb; fahlgelb, goldgelb, grellgelb, hellgelb, honigfarben, honiggelb, lehmgelb, messinggelb, neapelgelb, ocker, ockergelb, ockerfarben, ockerfarbig, orangegelb, sonnengelb

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gelb n, Gelber m

przym. gelblich

związki frazeologiczne:

etymologia:

praindoeur. ghel → połyskujący na żółto, zielonkawo, błyszczący^[2]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Kolory

źródła: