gediegen (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ɡəˈdiːɡŋ̍]

​

znaczenia:

przymiotnik^{[uwaga 1]}

(1.1) czysty, bez domieszki

(1.2) porządny, solidny

(1.3) pot. udany, komiczny

odmiana:

(1.1-3)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der gediegene ein gediegener gediegener	die gediegene eine gediegene gediegene	das gediegene ein gediegenes gediegenes	die gediegenen gediegenen gediegene
Gen.	słaba mieszana mocna	des gediegenen eines gediegenen gediegenen	der gediegenen einer gediegenen gediegener	des gediegenen eines gediegenen gediegenen	der gediegenen gediegenen gediegener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem gediegenen einem gediegenen gediegenem	der gediegenen einer gediegenen gediegener	dem gediegenen einem gediegenen gediegenem	den gediegenen gediegenen gediegenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den gediegenen einen gediegenen gediegenen	die gediegene eine gediegene gediegene	das gediegene ein gediegenes gediegenes	die gediegenen gediegenen gediegene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gediegenheit ż

czas. gedeihen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: