fujarkować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌfujarˈkɔvaʨ̑], AS: [fui ̯arkovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) przen. eufem. rzad. wykonywać fellatio[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Mój współlokator z akademika bosko mi fujarkuje wieczorami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fujarka ż, fujareczka ż, fujara ż, fujarkowanie n, fujarzenie n
czas. fujarzyć ndk.
przym. fujarkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. fujarka[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Jacek Lewinson, Słownik seksualizmów polskich, Książka i Wiedza, Warszawa 1999, ISBN 83-05-13032-0, s. 57.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.