fortuit (język francuski)

wymowa:
(1.1) IPA: /fɔʁ.tɥi/ m, IPA: /fɔʁ.tɥit/ ż
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przypadkowy, nieprzewidziany
odmiana:
(1.1) lp fortuit m, fortuite ż; lm fortuits m, fortuites ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) rencontre fortuite → przypadkowe spotkaniedécouverte fortuite → przypadkowe odkrycie
synonimy:
(1.1) accidentel, imprévu, inattendu, inopiné, casuel, hasardé, occasionnel
antonimy:
(1.1) prévu, attendu
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. fortuitement
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. fortuitus[1]
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „fortuit” w: Des dictionnaires Larousse.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.