fonetiker (język duński)
- wymowa:
- Dania: [fo'neˀtigɔ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) jęz. fonetyk
- odmiana:
- (1.1) en fonetiker, fonetikeren, fonetikere, fonetikerne
- przykłady:
- (1.1) Selv vores bedste fonetiker kunne ikke identificere denne dialekt. → Nawet nasz najlepszy fonetyk nie potrafił zidentyfikować tego dialektu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fonem n, fonetik
- przym. fonetisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: nazwy zawodów w języku duńskim
- źródła:
fonetiker (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) fonetyk[1]
- odmiana:
- (1.1) en fonetiker, fonetikern, fonetiker, fonetikerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fonetik
- przym. fonetisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: nazwy zawodów w języku szwedzkim
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 292.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.