ermächtigen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ɛɐ̯ˈmɛçtɪɡn̩]
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) upoważniać, upoważnić
odmiana:
(1.1)[1] ermächtigen (ermächtigt), ermächtigte, ermächtigt (haben)
przykłady:
(1.1) Das ermächtigt mich zur Teilnahme an den Gesprächen. → To upoważnia mnie do wzięcia udziału w rozmowach.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ermächtigen n, Ermächtigung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: mächtigen • bemächtigenbevollmächtigenermächtigen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.