encanto (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ẽŋ.ˈkan̩.to]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) urok, czar; zaczarowanie[1]
(1.2) wdzięk, urok, czar[1], piękno, atrakcyjność
(1.3) przen. o cenionej lub sympatycznej osobie: skarb

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od encantar
odmiana:
(1) lm encantos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) encantamiento, hechizo, embrujo, embrujamiento
(1.2) hermosura, belleza, atractivo, maravilla
(1.3) maravilla
antonimy:
(1.2) desencanto, desencantamiento, desilusión, pot. chasco
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. encantar, encantarse
przym. encantador, encantado
rzecz. encantos m lm, encantamiento m, encantador m, encantadora ż, encantorio m, przest. encantación ż, encantadera ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. encantar
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 321.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.