dwuzgłoskowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdvuzɡwɔˈskɔvɨ], AS: [dvuzgu̯oskovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) jęz. składający się z dwóch zgłosek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwuzgłoskowy dwuzgłoskowa dwuzgłoskowe dwuzgłoskowi dwuzgłoskowe dopełniacz dwuzgłoskowego dwuzgłoskowej dwuzgłoskowego dwuzgłoskowych celownik dwuzgłoskowemu dwuzgłoskowej dwuzgłoskowemu dwuzgłoskowym biernik dwuzgłoskowego dwuzgłoskowy dwuzgłoskową dwuzgłoskowe dwuzgłoskowych dwuzgłoskowe narzędnik dwuzgłoskowym dwuzgłoskową dwuzgłoskowym dwuzgłoskowymi miejscownik dwuzgłoskowym dwuzgłoskowej dwuzgłoskowym dwuzgłoskowych wołacz dwuzgłoskowy dwuzgłoskowa dwuzgłoskowe dwuzgłoskowi dwuzgłoskowe - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wyraz dwuzgłoskowy
- synonimy:
- (1.1) dwusylabowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwuzgłoskowiec
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) disyllabic
- słowacki: (1.1) dvojslabičný
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.