dwustuosobowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdvustuwɔsɔˈbɔvɨ], AS: [dvustuu̯osobovy], zjawiska fonetyczne: epenteza ł • akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przeznaczony dla dwustu osób, mający dwieście miejsc
- (1.2) składający się z dwustu osób
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwustuosobowy dwustuosobowa dwustuosobowe dwustuosobowi dwustuosobowe dopełniacz dwustuosobowego dwustuosobowej dwustuosobowego dwustuosobowych celownik dwustuosobowemu dwustuosobowej dwustuosobowemu dwustuosobowym biernik dwustuosobowego dwustuosobowy dwustuosobową dwustuosobowe dwustuosobowych dwustuosobowe narzędnik dwustuosobowym dwustuosobową dwustuosobowym dwustuosobowymi miejscownik dwustuosobowym dwustuosobowej dwustuosobowym dwustuosobowych wołacz dwustuosobowy dwustuosobowa dwustuosobowe dwustuosobowi dwustuosobowe - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.