duchy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈduxɨ], AS: [duχy]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) gw. (Górny Śląsk) zapusty[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: duch
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ostatki w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 270.

duchy (język angielski)

wymowa:
IPA: /ˈdʌtʃi/, (niektóre wersje wymowy) IPA: /ˈdjuːʃi/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) księstwo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.