deka- (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɛka], AS: [deka]

​

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z liczbą dziesięć

(1.2) fiz. pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających jednostki miary dziesięć razy większe od podstawowych; zob. też deka w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dekagon

(1.2) dekagram • dekametr

synonimy:

(1.2) symbol. da

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δέκα (deka) → dziesięć

uwagi:

(1.2) zobacz też: jokto- • zepto- • atto- • femto- • piko- • nano- • mikro- • mili- • centy- • decy- • deka- • hekto- • kilo- • mega- • giga- • tera- • peta- • eksa- • zetta- • jotta-

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) deca-; (1.2) deca-
• hiszpański: (1.1) deca-, decá-; (1.2) deca-, decá-
• nowogrecki: (1.1) δεκα-, δεκ-, δεκά-, δέκ-; (1.2) δεκα-, δεκ-, δεκά-, δέκ-
• włoski: (1.1) deca-; (1.2) deca-

źródła:

deka- (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) deka-^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δέκα (deka) → dziesięć

uwagi:

źródła: