bujać w obłokach (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbujäʥ̑ v‿ɔbˈwɔkax], AS: [bui ̯äʒ́ v‿obu̯okaχ], zjawiska fonetyczne: podw. art.• udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl. ​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) zamyślić się, rozmarzyć

(1.2) nie liczyć się z realiami, fantazjować^[1]

odmiana:

(1.1-2) zob. bujać, „w obłokach” nieodm.

przykłady:

(1.1) Przestań bujać w obłokach i skup się na sprawie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1) mieć głowę w chmurach, myśleć o niebieskich migdałach

(1.2) budować zamki na lodzie, stawiać zamki na lodzie, budować zamki na piasku, stawiać zamki na piasku

antonimy:

(1.2) stąpać twardo po ziemi, stąpać mocno po ziemi, chodzić twardo po ziemi, chodzić mocno po ziemi

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) swinging in the clouds
• chiński standardowy: (1.1) 擺在雲端
• duński: (1.1) svæve i skyerne
• niemiecki: (1.1) in den Wolken schweben
• rosyjski: (1.1) витать в облаках, строить воздушные замки; (1.2) витать в облаках, строить воздушные замки
• szwedzki: (1.1) sväva på moln

źródła: